ئازیز
ئێنسان ئارام ئارام روه دما مه‌لۆ. هیچکه‌س کتووپڕ موعتاد نمه‌بۆ. هیچکه‌س کتووپڕ نمه‌وڕۆره. کتووپڕ نمه‌پڕچیه‌و. کتووپڕ نمه‌مانیه‌و. ره‌نگ و ڕۆخسار نمواڕۆ، نمه‌واڕیه‌و و جه ده‌س نمه‌شۆ. ژیوای هه‌ر فره ئارام جه قه‌واره وێش مه‌گنۆ. تکرار و مانیایی فره به دزه‌دزه و سه‌وره‌سه‌ور یاگێ وێش مه‌که‌رۆوه. مه‌شیۆ فر ئاگادارێ بیمێ وه‌ڵێ ئانه‌ینه که پلتۆکه‌‌کا گورزوو وێشا بشانا چه‌نه‌شا بیاومێنه‌و و ئێحساسشا که‌رمێ. هه‌رگێز نمه‌بۆ ئا روه به‌ینه که ئێمه سوحێو یا روی تازه‌ی به سڵامیوی موحێبه‌تانه ده‌سپه‌نه نه‌که‌رمێ. مانیایی نمه‌بۆ بۆنه به ویانێوه په‌ی ئانه‌یه ئا هه‌رمانێ که به درۆسش مزانمێ وێڵ که‌رمێ و ئه‌نجامدایش وزمێ وه‌ختێوته‌ر. ئه‌گه‌ر هه‌نگامه‌و ئه‌وه‌ڵی په‌ی لابه‌رده‌ی چێوه وه‌شه‌کا هۆرگێرمێ شه‌ک نه‌که‌ری که ئه‌و هه‌نگامه‌کاته‌ری به گورتاو هۆر مه‌گێرمی. ئیمه مه‌شیۆ تا ئاخرین ڕۆ ژیوایما – که پی جۆره به سه‌ختی مدرنانما سه‌روو پایوه - تازه بمانمێوه. به‌خوا قه‌سه‌م ئینه حه‌قوو وێمانه.
سه‌رچه‌مه:
چهل نامه کوتاه به همسرم، نادر ابراهیمی، انتشارات روزبهان، 1388ڕۆجیاری.
