پنجشنبه، دی ۰۸، ۱۳۹۰

مارمزوکی عاشق

کابرایێوی ژاپونی خه‌ریکن دیوارو یانه‌که‌یش وڕنای وڕنونه‌‌ تا دوباره‌ وه‌شش که‌رووه‌. ژاپونه‌نه‌ یانه‌کا فره‌ته‌ر جه‌ چوی وه‌ش کریاینێ و به‌ینو دیواره‌کانه‌ فه‌زایه‌ هاڵییه‌ هه‌نه‌. چاوه‌خته‌نه‌ دیواره‌که‌ی وڕنو چه‌مش مه‌گنو به‌ مارمزوکیه که‌ کزوڵه‌ش که‌رده‌ن. بزماریوه‌ که‌ جه‌ به‌روه‌ کویاینه‌ ئه‌و چوه‌کا لواینه‌ دلێ پایشه‌ره‌. دڵش مه‌سوچیو په‌یش و په‌ی چن ساتا خاس خاس وردش بووه‌. وه‌ختێو سه‌رنجو بزماره‌کێ مدونه‌ ته‌عه‌جب که‌رو‌. ئی بزمارێ ده‌ ساڵێ چێوه‌ڵی، ئا زه‌مانه‌ که‌ یانه‌که‌شا وه‌ش که‌رده‌بێ کوایبێشه‌ره‌. چێش قومیان؟ کونج و سوچیه‌ تاریکه‌نه‌ ئی مارمزوکه‌ بێ ئانه‌یه‌ ته‌کانیش واردێ بو زیننه‌ مه‌نه‌ن! چێوی پاسنه‌ ئیمکانش نیه‌ن. یو نمه‌تاو باوڕ که‌رو. ده‌س جه‌ هه‌رمانه‌کێش مه‌کێشو و فره‌ته‌ر ته‌ماشاو مارمزوکه‌که‌ی مه‌که‌رو‌. چی گرده‌ ساڵانه‌ چێشش که‌رده‌ن؟ چه‌نی و چێشش وا‌رده‌ن؟ چه‌نی ئانه‌یه‌‌ که‌ ته‌ماشاو مارمزوکه‌که‌ی مه‌که‌رو کتووپڕ مارمزوکیه‌ته‌ر مه‌وینونه‌ که‌ غه‌زاش گێرتێنه‌ ده‌مشوه‌ و مای مه‌ی په‌ی لاو ئا مارمزوکیه‌ که‌ بزماره‌کێ چه‌قاینه‌ ئه‌و پایش. موچێرکی میا لاشه‌شه‌ره‌. ده‌ ساڵێ موراقێبه‌ت و هوشپوه‌وه‌ بیه‌ی. چه‌ عشقێوه‌! چه‌ عێشقیه‌ جوان و زه‌ریف!!! ئه‌گه‌ر گیاندارێوه‌ ئه‌ پی گولاله‌یه‌ عێشقیه‌ ئه‌چامنه‌ گه‌وره‌ش هه‌ن ئاوه‌خته‌ ته‌سه‌ور که‌ردێ ئێمه‌ تا چه‌ راد‌یوه‌ متاومێ عاشقێ بیمێ، ئه‌گه‌ر ته‌لاش بکه‌رمێ.