وێنه‌ی بێوێنه‌

یۆوه‌م جار که‌ دوچاروو ئێشقی بیانی ئه‌جیێم جه‌هان مڵکوو منه‌ن و هه‌رچی چێوه‌ن و هه‌رچی که‌سه‌ن به‌ هینه‌و وێم زانێنا. ئیسه‌که جه وێگه‌ره‌کبیه‌ی و مالێکیه‌تی هاڵیوه‌ بیه‌نا‌ و ئاشێقانه‌ ته‌ماشا ژیوای مه‌که‌روو دلی‌ گردوو چێوانه‌‌ ته‌نیا مڵکوو من ته‌نیاییمه‌ن و فروته‌نانه‌ نه‌بیه‌و حزووریم ئاشکرا مه‌که‌روو. ئینه‌نه‌ سیستم یا رێکینه‌و ئێشقی. هیچکه‌س نه‌بیه‌ی!

من به‌ موعجێزه‌و ئێشقی جه‌ لای سه‌ری که‌هکێشانه‌کاوه‌ باڵێم گێرتێنیوه‌. ئایا یاگێ سه‌رنجی نیه‌ن که‌ چی فڕیایچه‌نه‌ وێم به‌ ته‌نیا زانێنا؟ راسی رازه‌و ته‌نیایی چێشه‌نه‌؟

ته‌نیایی، گاهه‌س ته‌جروبیه‌ بو‌ جه‌ وازبیه‌و چه‌موو ده‌روونوو ئینسانی.

ته‌نیایی، گاهه‌س جیاوه بیه‌ی جه‌ ئا یارا بو که‌ نمه‌زانا فڕیایی و باڵوه‌گێرته‌ی یانی چێش.

نمه‌بو رازه‌و ته‌نیایی لاو که‌سێوه‌ درکنی تاکه‌تێ تووشوو‌ ده‌رده‌و ئێنکاروو ئێشقی نه‌بینه‌.

ته‌نیایه‌که‌و من وه‌ربه‌ره‌و یانه‌یمانه‌ ماتڵه‌ن تا من ئادی به‌ینوو ره‌فێقه‌ ناباشه‌کامه‌نه‌ هوربچنو و بارووش دلێ. من جه‌ شه‌وه‌ی تاریکه‌نه‌ وارای تافوو نووریم دیه‌ن و ئا که‌سانه‌ که‌ جه‌ باخچه‌کانه‌ توه‌نه‌و دڵیشا به‌ خاک مه‌سپارا مه‌شناسوونه‌. به‌ڵام پانێچوه‌ ‌باخدارێم ویناینێ که‌ دلێ ده‌ساشانه‌ سه‌وزی مه‌کاڵا و دلێ دڵیچشانه‌ گوڵێ.

به‌ ئه‌قیده‌و من قه‌زاوه‌توو ئینسانه‌کا به‌ر ئه‌ساسوو را‌بێته‌ی عاتێفین. مێهر و موبه‌ت هه‌میشه‌ وه‌ربه‌سیه‌ن په‌ی داوه‌ری‌ بێ لایه‌نی. ئینسان ئا که‌ساشه‌ که‌ وه‌ش گه‌ره‌کێنی قه‌زاوه‌ت نمه‌که‌رو به‌ڵکووم ته‌لاش مه‌که‌روو ده‌رک و فامشا که‌رو.

ته‌نیا به‌ راسواچی یا سداقه‌ته‌ن که‌ مه‌تاوی وه‌رانوه‌روو ژیوایوه‌ بمدری و چیروو باری قورسیشه‌نه‌ بڕ به‌ری.

تا ئی به‌شه‌ جه‌ ژیوایم پانه‌یه‌ یاواینا ئه‌شو توشه‌به‌ره‌وو خه‌م و دڵته‌نگیه‌کام بنیه‌وره‌ زه‌مین و بلوو پیرای مه‌ینه‌ریوه‌ ‌حه‌تتا ئه‌گه‌ر ئی مه‌ینه‌ر یا ئایه‌نده‌ یه‌ک رۆ، یه‌ک ساعه‌ت یا ته‌نیا یه‌ک تاو بو. دڵنیانا باشته‌رین تاو، تاوی دمایینوو ژیوایمه‌ن. گاهه‌س تاوی دمایینوو ژیوایم مزگانیده‌روو ئه‌نه‌ئاوه‌ری به‌رویریه‌ بو که‌ هیشتا نه‌خولقنانم. به‌ڵام جه‌ تاوی دمایینه‌نه‌ به‌رویریه‌ به‌ بارسایی ئاواته‌کام، به‌رویرێو به‌ ره‌نگوو ئێشقه‌کام، برویریه‌ به‌ برێقه‌و گردوو جامه‌کا مه‌سازنوونه‌ و ئاوه‌خته‌ ئی به‌رویره‌یه‌ جه‌ سه‌رته‌رین نوختێ ئاسمانیه‌‌نه‌ به‌رزوه‌ مه‌که‌ره‌وو تا وێنه‌ یا ته‌سویروو گردوو ئی دنیای دلێشه‌نه‌ دیار بو!

سه‌رچه‌مه‌:

در فاصله‌ دو نقطه‌، ایران دڕودی، نشر نی، تهران، 1391 کوچی روجیاری

*

*

*

"ئیران ده‌ڕوودی" یو جه‌ گه‌وره‌ته‌رین نه‌ققاشاو وه‌ڵاتوو ئێرانینه که‌ ساڵه‌و 1315 کوچی روجیاری جه‌ شاروو مه‌شهه‌دینه‌ پێوای بیه‌نه‌. هه‌رپاسه‌ ئاده‌ ئه‌نه‌ئاوه‌ر، نویسه‌ر، په‌یجوریکاروو هونه‌ری و ئوستاده‌و دانشگاینه.