واتم من خه‌موو تومه‌ن واتش خه‌مت سه‌رمه‌ینه
واتم به‌به مانگه‌و من واتش ئه‌گه‌ر به‌ربه‌ینه
واتم کفروو زڵفانت وه‌یلانوو دونیایش که‌ردا
واتش ئه‌گه‌ر بزانی هه‌ر ئاد رابه ر مه‌ینه
واتم جه لاو خاساوه شێوه‌و وه‌فای فێره‌به
واتش جه وه‌ش جه‌ماڵا ئیکار که‌مته‌ر مه‌ینه
واتم مژیه‌ی لچانت ئێمه‌ش به ئاواته‌و کوشت
واتش تو به به به‌نده په‌ی به‌نده داری مه‌ینه
واتم دیده‌یم بینوونه ئه‌و ویه‌روو خیاڵیت
واتش شه‌وگه‌ره‌نه ئاده جه لایێوته‌ر به‌رمه‌ینه
واتم وه‌شه‌ن ئا هه‌وا جه باخوو به‌هه‌شتی به‌ی
واتش فینک ئا سوزه جه‌لاو یاریوه مه‌ینه
واتم دڵه ره‌حمینه‌که‌ت که‌ی قه‌ستوو ئاشتیشه‌ن؟
واتش به که‌س نه‌واچی تا وه‌ختوو وێش به‌رمه‌ینه
واتم ده‌ورانوو وه‌شیچ زانات چه‌نی ته‌مامیا؟
واتش بێ ده‌نگ به "حافێز"! ئی خه‌میچه سه‌رمه‌ینه
دمانووسیا:
ئه‌من نه شاعێره‌نا و نه فره عه‌لاقه‌یچم هه‌ن به شێعرا. به تایبه‌ت که به په‌یلوا من زوانوو هۆرامی ئارو فره‌ته‌ر په‌نه‌وازیش به نه‌سر (تکست) نووسیه‌ن تا نه‌زم یا شێعره. هه‌رچه‌ند شعیره‌یچ یاگێ وێش هه‌نه و ره‌نگه تا دنیا دنیان و ئێنسان هه‌ن سه‌روو ئی گروڵیه خاکیێوه شێعره هه‌ر مه‌مانووه و مه‌شیو هه‌ر پاسه‌یچه بو. چێگه‌نه من فره‌ته‌ر گه‌ره‌کم بیه‌ن ته‌وانوو زوانوو هۆرامی نیشانه بده‌ونه و ئیتر نمه‌زانوو خاس به‌رئامان یا نه. وه گه‌رنه به ڕواینوو فره‌ی جه شاره‌زایا هورگێڵنایوه‌و شێعرێ جه زوانێو په‌ی زوانێوته‌ری ئێمکانش نیه‌ن به تایبه‌ت شێعره‌و که‌سیوی پێسه‌و "حافێز شیرازی" که گووته‌ی ئاڵمانی شێت و شه‌یداش بیه‌ن و به حورمه‌توو ئادیوه دیوانوو "وه‌رهورز و وه‌رنیشت" ش نووسیه‌ن!
سه‌رچه‌مه:
دیوانوو حافێز شیرازی، به ره‌وایه‌توو ئه‌حمه‌د شاملوو ی، وڵاوکه‌ره‌وه‌و مرواریدی، تاران، 1379 ڕوجیاری.
